- Dobrze się czujesz? - spytała zdziwiona i rozbawiona jednocześnie.

Ujrzała dużego, zwalistego mężczyznę.
twoją uwagę.
- W takim razie zaczynajmy.
Wyglądało na to, że wszyscy w Balfour House potracili rozum.
Wiedział, że guwernantka będzie go unikać do końca dnia, więc poszedł na obiad do
Kolana się pod nią ugięły. Wbiła palce w jego nagie ramię, żeby utrzymać
- Cii - upomniała psa szeptem.
- Ale twoja matka... kochała cię. Starała się chronić. Wysłała do szkoły...
łupać w skroniach. - Zaczniemy od razu.
Zacisnęła dłonie, więżąc jego palce.
Kilcairn podszedł do diuka, wyjął mu szklaneczkę z rąk i cisnął nią o ścianę. Na perski
- Bryce... - w głosie Klary słychać było rozczarowanie.
- Hm. Raczej nie klucz ani piłę?
Tylko wtedy będzie wiedział, jak dalej postępować.

- Tak, dziękuję. - Podeszła i wręczyła mu list. - Proszę zadbać, żeby wysłano go
Spełnił prośbę, zaintrygowany jej dziwnym zachowaniem.
wcale wam nie zależy na tym, żeby naprawiać zdemolowane roboty. Chodzi tylko o to, żeby utrzymać ciągłość sprze-
Klara zamarła na moment. Wypowiedział te słowa takim tonem, jakby przez całe życie chciał to zrobić. Nie śmiała obejrzeć się i spojrzeć mu w oczy. Wystarczyło, że czuła za sobą ciepło jego ciała. Ledwie się pohamowała, by nie rzucić mu się w ramiona.
- Tak - odrzekła, a on tylko się uśmiechnął. Został z dzieckiem, podczas gdy Klara ruszyła do kuchni, zastanawiając się, co się z nią dzieje, kiedy w pobliżu pojawia się Bryce Ashland.
ROZDZIAŁ DWUDZIESTY
Przycisnęła dłoń do rozgrzanej słońcem szyby. Miała ochotę wypchnąć ją, wydostać się, uciec precz, ku wolności. Ile razy w ciągu czternastu lat zamknięcia w tym domu z czerwonej cegły ogarniało ją podobne pragnienie? Przemienić się w ptaka, rozwinąć skrzydła, odlecieć.
krewniaczkami. Alexandra natomiast zastanawiała się z niepokojem, czy po powrocie do
- Cóż może być przyjemniejszego? Pogoda jest taka ładna.
siebie pokusę. Każdy błąd mógł go wiele kosztować. Nie chciał stracić Alexandry.
- Ale... nie widział pan jeszcze moich referencji, nie zna kwalifikacji, nawet nazwiska.
odbyła wiele rozmów w sprawie pracy. A teraz szczególnie jej potrzebowała.
wardze, przeżycie szlachetnie urodzonego oblubieńca, to wszystko były sprawy nie podlegające sądownictwu. Obawiam się jednak, że gdybyś się zupełnie wyzbył sensacji, znalazłbyś się na pograniczu trywialności.
- Dzięki staraniom kuzyna zostaniesz dziś po południu przedstawiona księciu Jerzemu,
Rose obracała się w kółko, a Szekspir próbował złapać zębami brzeg jej sukni. Gdy